ΝΑ ΜΗ ΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥΣ

Ψήφισε... «Μακεδονία»



Με απόφαση της Κ. Ράις προσκλήθηκαν τα Σκόπια ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας» σε διάσκεψη, "αδειάζοντας" την Ντόρα


EΘΝΟΣ 29/5/2008


Προσβολή εναντίον της Ελλάδας, που εντάσσεται και στο πλαίσιο του προεκλογικού παιχνιδιού στα Σκόπια, αλλά και προσωπικό προειδοποιητικό μήνυμα της Αμερικανίδας υπουργού Εξωτερικών Κ. Ράις, προς την Ελληνίδα ομόλογό της κ. Ντόρα Μπακογιάννη, χαρακτηρίστηκε η απόφαση της αμερικανικής κυβέρνησης να προσκληθούν τα Σκόπια σαν «Δημοκρατία της Μακεδονίας» στη συνάντηση των χωρών που υπέγραψαν την Πρωτοβουλία κατά της Διασποράς Οπλων Μαζικής Καταστροφής.

Αντιδρώντας αμέσως η ελληνική κυβέρνηση στην πρόκληση των ΗΠΑ, πάγωσε τις διαπραγματεύσεις για τις νηοψίες, ένα θέμα που ενδιαφέρει πάρα πολύ τις Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς ο έλεγχος των πλοίων θεωρείται υψίστης σημασίας για τον «πόλεμο εναντίον της τρομοκρατίας».


Είναι η πρώτη φορά από το 1985, όταν ο τότε πρόεδρος Ρ. Ρίγκαν εξέδωσε εντελώς αδικαιολόγητα ταξιδιωτική οδηγία εναντίον της χώρας μας, που οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις δοκιμάζονται έντονα. Διπλωματική πηγή υποστήριξε στο «Εθνος» ότι η απόφαση που ελήφθη προσωπικά από την κ. Ράις «αποτελεί αντίδραση στο ελληνικό βέτο» κατά την πρόσφατη σύνοδο του ΝΑΤΟ.


Την Τρίτη το βράδυ η Αθήνα είχε λάβει διαβεβαιώσεις ότι η καρτέλα μπροστά από τη σκοπιανή αντιπροσωπεία θα έγραφε FYROM. Οντως, στην αρχή της συνεδρίασης, στις 7 χθες το πρωί, οι Αμερικανοί υλοποίησαν την υπόσχεσή τους.

Ομως δύο ώρες μετά, και ενώ προσερχόταν στο βήμα ο κ. Στίβεν Χάντλι, σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του προέδρου Τζ. Μπους, άλλαξε η καρτέλα με νέα που έφερε το όνομα «Republic of Μacedonia».

Αμέσως ο Ελληνας πρέσβης Αλέξανδρος Μαλλιάς, ακολουθούμενος από τον πρέσβη της Κύπρου Ανδρέα Κακουρή και τα μέλη των αντιπροσωπειών τους, εγκατέλειψαν διαμαρτυρόμενοι την αίθουσα του ξενοδοχείου Washington Hilton, ακριβώς τη στιγμή που ο κ. Χάντλι ξεκινούσε την ομιλία του.

Διπλωματική πηγή χαρακτήρισε στο «Εθνος» απαράδεκτη την αμερικανική στάση και τόνισε ότι οι Αμερικανοί «δείχνουν να μην αντιλαμβάνονται τις θέσεις της Ελλάδας». Η ίδια πηγή σημείωσε πως «η αμερικανική πλευρά έλαβε την απόφαση ενώ γνώριζε πως η Ελλάδα θα αποχωρούσε».

Εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ δήλωσε ότι «οι ΗΠΑ ως οργανώτρια χώρα προσκάλεσαν όσους συμμετείχαν με τα ονόματα με τα οποία τους αναγνωρίζουν. Από τον Νοέμβριο του 2004 οι ΗΠΑ αναγνωρίζουν τη «Δημοκρατία της Μακεδονίας» και γι αυτόν τον λόγο την προσκάλεσαν ως «Μακεδονία».

Επειδή το PFI δεν είναι ένας επίσημος Οργανισμός, ο οποίος απορρέει από διεθνή συνθήκη με διαδικασία ένταξης, δεν θεωρούμε ότι η πρόσκλησή μας δημιουργεί κάποιο προηγούμενο», κατέληξε ο εκπρόσωπος, ο οποίος επανέλαβε την υποστήριξη της Ουάσιγκτον στις συνομιλίες υπό την αιγίδα του Μάθιου Νίμιτς.

ΣΚΟΠΙΑΝΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΣΤΗΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ

Από την Μελβούρνη με αγάπη...


Αυστραλοσκοπιανοί διαδήλωσαν το Σάββατο 24-5-2008 στην Μελβούρνη για το όνομα των Σκοπίων σε μια προσπάθεια να επηρρεάσουν ευνοικά γι' αυτούς την θέση της Αυτραλιανής κυβέρνησης και να διαμορφώσουν ανάλογα την Αυστραλιανή και τη διεθνή κοινή γνώμη.



Στη διαδήλωση που είχε προπαγανδιστικό σκοπό εκφράστηκαν ξεκάθαρα ανθελληνικά και αλυτρωτικά συνθήματα όπως φανερώνουν και οι σχετικές φωτογραφίες.



Γι' αυτό επιμένουμε ότι η Ελληνική πλευρά σε ότι αφορά το όνομα των Σκοπίων πρέπει να είναι σκληρή, αταλάντευτη και αδιάλλακτη μέχρις ότου οι Σκοπιανοί αποδεχθούν τις Ελληνικές θέσεις. Διαφορετικά ας παραμείνουν εκτός ΕΕ και ΝΑΤΟ μέχρι της αυτοδιάλυσης του κρατιδίου τους.

Γνωρίζει άραγε η ελληνική διπλωματία αυτές τις εξελίξεις και αν τις γνωρίζει γιατί τηρεί σιγή ιχθύος ; Ίσως βέβαια να μην υπάρχει αρκετά διαθέσιμος χρόνος να ασχοληθεί με αυτό το "ασήμαντο" θέμα.....

ΒΕΤΟ, ΒΕΤΟ ..... ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΒΕΤΟ

Νέες προκλητικές δηλώσεις

Νέες προκλητικές δηλώσεις έγιναν από τα Σκόπια, αυτή τη φορά από τον Αρχιεπισκόπο της αποκαλούμενης «Μακεδονικής Ορθόδοξης Εκκλησίας». Μιλώντας, παρουσία του πρωθυπουργού της ΠΓΔΜ, Νίκολα Γκρούεφσκι, στη Ρώμη στον τάφο του Αγίου Κυρίλλου έθεσε θέμα Θεσσαλονίκης και ανέφερε ότι σήμερα, στη γενέτειρά του πόλη έχουν γίνει όλα στάχτη και σκόνη και δεν έμεινε ούτε γράμμα από τη γλώσσα τη δική του και τη δική μας, ενώ αμφισβητείται και το όνομα της χώρας.

Άμεση ήταν η απάντηση της υπουργού Εξωτερικών Ντόρας Μπακογιάννη η οποία έκανε λόγο για παρωχημένο και ανιστόρητο αλυτρωτισμό, επικίνδυνο για την περιφερειακή συνεργασία και σταθερότητα στην ευπαθή περιοχή των Βαλκανίων. Τα όσα προκλητικά και απολύτως απαράδεκτα ειπώθηκαν, προσθέτει η κ.Μπακογιάννη, επιβεβαιώνουν την ορθότητα της ελληνικής επιχειρηματολογίας και η γειτονική χώρα για όσο χρόνο παραμένει δέσμια λογικών αλυτρωτισμού του παρελθόντος δεν μπορεί να προσβλέπει σε Ευρωπαϊκό και Ευρωατλαντικό μέλλον.

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ

Ποια ελληνικά μιλούσαν οι αρχαίοι Μακεδόνες

Κατά την αρχαιότητα ουδέποτε αμφισβητήθηκε η ελληνικότητα της Μακεδονίας. Οι αρχαίοι συγγραφείς συνδέουν γενεαλογικά τους Μακεδόνες με τους Δωριείς ή τους Αιολείς, δηλαδή άλλες ελληνικές φυλές νοτιότερα. Η ελληνικότητα των αρχαίων Μακεδόνων προκύπτει από τις ιστορικές πηγές, τα γλωσσολογικά δεδομένα και επιβεβαιώνεται με τα πιο πρόσφατα αρχαιολογικά ευρήματα. Ολα αποδεικνύουν τη σύνδεση του μακεδονικού χώρου με τον ελλαδικό ήδη από τη μυκηναϊκή εποχή. Οι εγκυρότεροι Ελληνες και ξένοι μελετητές τεκμηριώνουν το γεγονός και δεν αφήνουν περιθώρια για σοβαρές αμφισβητήσεις.

Κατά την αρχαιότητα, όπως δεν αμφισβητούνταν η ελληνικότητα των Μακεδόνων, έτσι δεν υπήρχε αμφισβήτηση και για το ελληνόφωνο των κατοίκων της.

Διαφωνίες για το θέμα διατυπώθηκαν για πολλούς λόγους, επιστημονικούς και μη, σε πολύ νεότερες εποχές. Από τον 19ο αιώνα ορισμένοι ερευνητές, υπερτονίζοντας υπαρκτά ζητήματα και παραβλέποντας την πληθώρα των στοιχείων περί ελληνικότητας του φύλου και της γλώσσας των Μακεδόνων, ανέπτυξαν διάφορες υποθέσεις.

Υποστηρίχτηκε ότι πρόκειται: Για μια γλώσσα μεικτή με βάση την ελληνική και επιδράσεις θρακο-ιλλυρικές. Είτε και αντιστρόφως, δηλαδή, για θρακο-ιλλυρική με ελληνικές επιδράσεις, Για ιδιαίτερη ινδοευρωπαϊκή γλώσσα, που ήταν διαφορετική, όμως, από τις σύγχρονες ελληνικές διαλέκτους. Τη επιστημονική διαφωνία συντηρούσε, μέχρι πριν από μερικά χρόνια, η απουσία γραπτών μακεδονικών πηγών. Οι γνωστές μακεδονικές επιγραφές, χρονολογημένες από τις αρχές του 4ου π.Χ. αιώνα, ήταν γραμμένες στην Αττική Κοινή, η οποία είχε εξαπλωθεί.

Μέχρι τότε οι σχετικές συζητήσεις-επιστημονικές ή πολιτικο-ιστορικές- στηρίζονταν στις 150 περίπου «γλώσσες» (διαλεκτικές λέξεις), που παρέδωσαν αρχαίοι συγγραφείς και λεξικογράφοι ως μακεδονικές. Οπως, επίσης, στον μεγάλο αριθμό μακεδονικών ονομάτων.

Η ανασκαφική, όμως, έρευνα τις τελευταίες δεκαετίες, με την αποκάλυψη κειμένων στη Μακεδονική, δεν αφήνει περιθώρια για επιστημονικές διαφωνίες περί της ελληνικότητας ή όχι της γλώσσας των Μακεδόνων.

Η απάντηση, λοιπόν, σήμερα στο ερώτημα ποια γλώσσα μιλούσαν οι αρχαίοι Μακεδόνες είναι κατηγορηματική. Μιλούσαν μια ελληνική διάλεκτο.

Αιολική με δωρικά στοιχεία

Η γλώσσα τους, όπως δέχονται σήμερα οι περισσότεροι ειδικοί, ήταν αιολική, ανάμεικτη με δωρικά στοιχεία και προφανώς με άλλες επιδράσεις. Για τη Μακεδονική, εκτός από ορισμένους αρχαϊκούς τύπους, γνωρίζουμε ότι μετέτρεπε συχνά το «φ» σε «β» και μερικές άλλες τέτοιες μεταβολές. Ετσι έλεγαν κεβαλή αντί κεφαλή, Βίλιππος αντί Φίλιππος, Βαλλήνη αντί Παλλήνη κ.λπ.

Γενικώς, η φωνητική διαφορά που διακρίνει την αρχαία Μακεδονική από τις άλλες σύγχρονες ελληνικές διαλέκτους («β» αντί «φ», «δ» αντί «θ» και «γ» αντί «χ» ) είναι ένα γλωσσικό φαινόμενο απολύτως εξηγήσιμο στο πλαίσιο της ελληνικής διαλεκτολογίας.

Αυτό το εξηγήσιμο εξακολουθούν ν αρνούνται ερευνητές και φορείς στην ΠΓΔΜ, υπό το πρίσμα των γνωστών σκοπιμοτήτων. Ανήκε, λένε, η μακεδονική σε άλλη γλωσσική οικογένεια, αφού τα ινδοευρωπαϊκά «μέσα δασέα» bh, dh, gh στην ελληνική αντιπροσωπεύονται με τα φ, χ, θ και στη μακεδονική με τα β, δ, γ.

Τα άλλα επιχειρήματα περί βαρβάρων αλλόγλωσσων Μακεδόνων, που στηρίζονται σε παραποιήσεις αρχαίων αποσπασματικών κειμένων, δεν αντέχουν σε κριτική...

Οι περισσότεροι γλωσσολόγοι που έχουν ασχοληθεί με το ζήτημα, ερμηνεύουν και εξηγούν τις διαφορές ως εξής:
-Ο μακεδονικός κορμός διαχωρίστηκε από τον ιωνικό, αιολικό-αχαϊκό και δωρικό πριν η πρωτοελληνική γλώσσα διαμορφώσει από τους αντίστοιχους ινδοευρωπαϊκούς φθόγγους τα φ, θ, χ και ακολούθησε δική του εξέλιξη.
-Οι αρχαίοι Μακεδόνες, αφομοιώνοντας Θρακο-Ιλλυριούς πληθυσμούς, δέχτηκαν την επίδρασή τους ως προς τα συγκεκριμένα φθογγικά στοιχεία.

Αλλες ερμηνείες, όπως η «σκοπιανή», έχουν το φολκλορικό στοιχείο τους, αλλά όχι το επιστημονικό.

Το ομηρικό μακεδνός

Η ονομασία της Μακεδονίας σχετίζεται άμεσα με το ομηρικό μακεδνός, που σημαίνει ψηλός, μεγαλόσωμος. Ο όρος «Μακεδονίς γη» χρησιμοποιήθηκε μια φορά από τον Ηρόδοτο για να ορίσει τη γεωγραφική κοιτίδα των αρχαίων Μακεδόνων. Ολες οι αρχαίες πηγές, μηδέ εξαιρουμένου του Ηροδότου, χρησιμοποιούν τον όρο Μακεδονία για να δηλώσουν το συγκροτημένο μακεδονικό βασίλειο, που ιδρύθηκε γύρω στα μέσα του 7ου π.Χ. αιώνα στις βόρειες παρυφές των Πιερίων. Με ορμητήριο την πρωτεύουσα Αιγές τα περιορισμένα όρια του βασιλείου στην Κ. Μακεδονία θα επεκταθούν δυτικά και ανατολικά...

Η Ταύτιση με Δωριείς

Οι αρχαίοι συγγραφείς σπάνια αναφέρονται στη γλώσσα των Μακεδόνων. Οι ιστορικοί Τίτος Λίβιος και Στράβων, όπως περιγράφουν τη γλώσσα τους (ίδια με Αιτωλών, Ακαρνάνων και Ηπειρωτών), την κατατάσσουν στη δωρική. Ετσι, συνεχίζουν την παράδοση του Ηροδότου, που ταυτίζει Μακεδόνες και Δωριείς, όπως άλλωστε ο Θουκυδίδης κι άλλες μεταγενέστερες πηγές. Τα επιγραφικά ευρήματα έως τώρα επιβεβαιώνουν τη σύνδεση. Αντίθετα, η άλλη μυθολογική παράδοση, που κρατά από τον ιστορικό Ελλάνικο και θέλει τους Μακεδόνες (επομένως και τη γλώσσα τους) να είναι συγγενείς με τους Αιολείς, δεν ενισχύεται...

«Διαλεκτικά» προβλήματα

Σήμερα οι ερευνητές που τεκμηριώνουν ή δέχονται την ελληνικότητα της μακεδονικής διαλέκτου, δεν συμφωνούν σε πολλά ζητήματα. Δίνοντας ο καθένας έμφαση σε άλλα σημεία άλλοτε υποστηρίζεται ότι ανήκει στον αιολικό κλάδο κι άλλοτε στον δωρικό. Οτι έχει ανάμεικτα στοιχεία από τις δύο ή και από άλλες διαλέκτους. Ακόμη ότι υπήρχαν δύο «εσωμακεδονικοί » διάλεκτοι. Μια συγγενική με την αιολική και άλλη με τη δωρική, που μιλούνταν στην Ανω Μακεδονία. Η μελέτη και η ανάλυση της μακεδονικής διαλέκτου έχουν δρόμο ακόμη να διανύσουν...

«Αρωμα» από το αρχαίο μακεδονικό λεξιλόγιο

ΟΙ ΜΗΝΕΣ
Περίτιος (Ιανουάριος), Δύστρος (Φεβρουάριος), Ξανδικός (Μάρτιος), Αρτεμίσιος (Απρίλιος), Δαίσιος (Μάιος), Πάναμος (Ιούνιος), Λώος (Ιούλιος), Γορπιαίος (Αύγουστος), Υπερβερεταίος (Σεπτέμβριος ), Δίος (Οκτώβριος), Απελαίος (Νοέμβριος), Αυδυναίος είτε Αυδναίος (Δεκέμβριος).

ΑΝΘΡΩΠΩΝΥΜΙΑ
Αδυμος (από το ηδύς), Αδίστα (Ηδίστη), Αρχέλαος, Δρύκαλος (δρυς +κάλλον =ξύλο), Θετίμας (Θεοτίμης), Κατάνικος, Κοπρία, Λανίκα, Λαοδίκα, Νικάνωρ, Περδίκκας (από το πέρδιξ=πέρδικα), Πτολεμαίος, Σέλευκος, Φίλιππος ( Βίλιππος), Φιλώτας...

«ΓΛΩΣΣΕΣ»
Αγημα, αγκαλίς (δρεπάνι), αργίπους (αετός), δράμις (είδος ψωμιού), ζέρεθρον (βάραθρο), ινδέα (μεσημέρι), καρπαία (είδος χορού), καυσία (καπέλο), κοράσιον, πέλλα (λιθάρι), ταγόναγα (ταγός, αρχή), τελεσιάς (είδος χορού), χάρων (λιοντάρι), κεβαλή (κεφαλή)...

Η επιβεβαίωση ήρθε από τις επιγραφές

Η μακεδονική διάλεκτος για πολλούς και διάφορους λόγους δεν φαίνεται να έγινε ποτέ φιλολογικό και λογοτεχνικό όργανο. Γνωρίζουμε μόλις δύο στίχους από την κωμωδία «Μακεδόνες» του Στράτιδος. Στο απόσπασμα γίνεται κάποιος διάλογος:
Α. Η σφύραινα δ' έστι τις;
Β. Κέστραν μεν ύμμες ωττικοί κικλήσκετε
(Α. Και ποια είναι η σφύραινα;
Β. Το ψάρι που εσείς οι Αττικοί κέστρα ονομάζετε)

Οι αρχαίοι συγγραφείς όταν έγραφαν για τους Μακεδόνες ότι μιλούσαν «μακεδονιστί» αναφέρονταν σε μια διάλεκτο της Ελληνικής κι όχι σε μια μη Ελληνική γλώσσα. Η διάλεκτος ήταν, βεβαίως, αρκετά διαφοροποιημένη από την καθιερωμένη και τη γενικευμένη κοινή ελληνική, που απλώθηκε από τα τέλη του 5ου - αρχές 4ου π.Χ. αιώνα σε όλες τις ελληνόφωνες περιοχές (συμπεριλαμβανόμενης και της Μακεδονίας).

Προφανώς η μακεδονική διάλεκτος θα εξακολουθούσε να μιλιέται παράλληλα με την κοινή ελληνική.

Μέχρι το 1986 αυτό ήταν μια υπόθεση. Τότε αποκαλύφτηκε και απόσπασμα επιγραφής στην Πέλλα σε μακεδονική διάλεκτο (χρονολογείται γύρω στο 380 π.Χ.). Πρόκειται για κατάδεσμο (μαγικό κείμενο), χαραγμένο σε μολύβδινο έλασμα για να αποτραπεί ο γάμος του αγαπημένου της γυναίκας, που έκανε τα «μάγια» με άλλη γυναίκα.

Η επιγραφή, όπως κι άλλες που έχουν στο μεταξύ αποκαλυφθεί, επιβεβαιώνουν πανηγυρικά την ελληνικότητα της μακεδονικής διαλέκτου.

Πρώτος παραλογισμός
Θέλουν να γεφυρώσουν χάσμα 13-14 αιώνων

Εχουμε συνηθίσει, με την εμφάνιση του «Σκοπιανού» στο βαλκανικό προσκήνιο, να επισημαίνουμε τον παραλογισμό των γειτόνων μας να αναζητούν ρίζες εκεί όπου δεν υπάρχουν. Η κατασκευή, βεβαίως, εθνικού παρελθόντος από τότε που εμφανίστηκαν τα κράτη-έθνη, είναι μια πολύ γνωστή και συνηθισμένη διαδικασία.

Αυτό που είναι μάλλον πρωτοφανές στην κατασκευή μιας ενιαίας «μακεδονικής εθνότητα», η οποία έλκει δήθεν την καταγωγή της από την αρχαία Μακεδονία, είναι ανοησία. Τα στοιχεία, που προσκομίζονται για την ύπαρξη μακεδονικού λαού και έθνους, καλούνται να γεφυρώσουν ένα ιστορικό χάσμα 13-14 αιώνων.

Τόσοι μεσολαβούν μεταξύ των πρώτων εγκαταστάσεων σλαβικών φύλων στα Βαλκάνια (6ος- 7ος μ.Χ. αιώνα) και της εμφάνισης του πρώτου συγκροτημένου αρχαίου μακεδονικού κράτους (7ος π.Χ. αιώνας). Αυτός ο προσδιορισμός των αντίστοιχων χρονολογικών περιόδων, με κάποιες μικρές παραλλαγές που δεν αλλάζουν την ουσία, είναι αποδεκτός απ όλους. Είναι δυνατόν, ανεξαρτήτως των όσων ακολούθησαν στην περιοχή από τότε μέχρι τη σύγχρονη εποχή, να γεφυρωθεί αυτό το... χάος;

Είναι και ιδού πώς: -Οι παλιότεροι κάτοικοι της αρχαίας Μακεδονίας ήταν αυτόχθονες, αρχαία φύλα (ιλλυρικά και θρακικά). Δεν ήταν Ελληνες... -Τα ελληνικά στοιχεία στην περιοχή ήταν εισαγόμενα από τις νοτιότερες ελληνικές πόλεις - κράτη, από τις αποικίες τους στη Χαλκιδική και τα μακεδονικά παράλια, όπου κυριαρχούσαν Ελληνες. -Οταν οι Σλάβοι εγκαταστάθηκαν από τις περιοχές βορείως του ποταμού Δνείπερου στα Βαλκάνια αναμείχτηκαν με τους παλιότερους κατοίκους -Από την πρόσμειξη προέκυψε στη διαδρομή των βυζαντινών πρώτα και των οθωμανικών ύστερα αιώνων ένα νέο έθνος, το σλαβο-μακεδονικό. Με δική του γλώσσα, πολιτισμό, συνείδηση και ούτω καθεξής...

Μέσα σ' αυτό το μυθικο-ιστορικό πλαίσιο οι αρχαίοι Μακεδόνες «ανήκουν» στην ΠΓΔΜ! Το προαπαιτούμενο για την οικοδόμηση αυτής της σλαβομακεδονικής εκδοχής της ιστορίας είναι ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες δεν ήταν Ελληνες. Για την εδραίωση του ισχυρισμού αυτού επικαλούνται επιλεκτικά και αποσπασματικές κάποιες αρχαίες πηγές με τις οποίες «αποδεικνύεται» ότι οι Μακεδόνες ήταν βάρβαροι και όχι Ελληνες... Παρά την αντι-ιστορική αυτή εξήγηση πάλι, όμως, το σλαβομακεδονικό σχήμα δεν έχει κάποια ορθολογική βάση. Διότι, έστω και αν γίνουν δεκτοί οι αναπόδεικτοι ισχυρισμοί ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες δεν ανήκαν στα ελληνικά φύλα της εποχής, ούτε μιλούσαν μια ελληνική διάλεκτο, πώς γίνεται να είναι πρόγονοι των σλαβικών φύλων; Αλλά αυτός δεν είναι ο μοναδικός κύκλος του παράλογου...

Δεύτερος παραλογισμός
Περί τριχοτόμησης και... κληρονομιάς

Μετά τον πρώτο παραλογικό κύκλο ανοίγει αναπόφευκτα και δεύτερος. Επειδή αν δεχτεί κάποιος, κάνοντας άλμα 13-14 αιώνων, ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες είναι με ορισμένους τρόπους «πρόγονοι» των Σλάβων στην περιοχή, πώς γίνεται η κληρονομιά αυτή να ανήκει αποκλειστικά στους Σλαβομακεδόνες της ΠΓΔΜ και όχι στους «ομοεθνείς» τους που βρέθηκαν στη Βουλγαρία; Είτε ακόμη και σε κείνους της Ελλάδας, που είναι και οι περισσότεροι;

Το «κενό» έρχεται να καλύψει ένα άλλο σχήμα περί ,νεότερης τριχοτόμησης του χώρου της αρχαίας Μακεδονίας ,(σε Σερβία, Ελλάδα, Βουλγαρία) μετά τους Βαλκανικούς πολέμους. Κρατική οντότητα και ανεξάρτητη, όμως, είναι ,μόνο η πρώην γιουγκοσλαβική Μακεδονία, επομένως αυτή είναι ο συνεχιστής και κληρονόμος. Αναλόγως των εποχών και των διαφορετικών εθνικών και πολιτικών σκοπιμοτήτων, η «άλλη» Μακεδονία, πέραν της πρώην γιουγκοσλαβικής, είτε είναι υπόδουλη (σε Ελληνες και Βούλγαρους) είτε ανήκει μεν σε αυτές τις χώρες, όπου όμως υπάρχουν «μακεδονικές μειονότητες»...

Αλλά υπάρχουν κι άλλες παραλλαγές της θεωρίας, που έρχονται επικουρικά να καλύψουν τις συναφείς ανακολουθίες που προκύπτουν. Ετσι, για παράδειγμα, ένας από τους βασικούς Σλαβομακεδόνες θεωρητικούς εξηγεί πως από τα μέσα του 19ου αιώνα οι Σλάβοι της Μακεδονίας άρχισαν να συγκρούονται με τους Ελληνες στη διεκδίκηση του ιστορικού δικαιώματος να εμφανίζονται ως απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων.

Επειδή, όμως, αντιλαμβάνεται όπως κάθε κοινός νους ότι είναι αστείο να ονομαστούν οι Μακεδόνες ως Σλάβοι και οι Σλάβοι της ΠΓΔΜ ως Μακεδόνες, ο γόρδιος δεσμός λύνεται ως εξής:

«Δεν ήταν δυνατόν (οι Σλαβομακεδόνες) να παραμείνουν αδιάφοροι και να μην αισθάνονται αγάπη για την πατρίδα τους και την ιστορία τους...Το ότι ο Φίλιππος και ο Αλέξανδρος δεν ήταν Σλάβοι, αλλά θεωρούνταν ως Σλάβοι, από έναν σλαβικό λαό που αποζητούσε όνομα και εθνική ταυτότητα, δεν είναι ουσιώδες. Οπως κάθε εθνικός ρομαντισμός, έτσι και ο μακεδονικός επέμεινε να τηρήσει μια συνέχεια με την προηγούμενη εθνότητα...»
(Ντράγκαν Τασκόφσκι «Σχετικά με την εθνογένεση του Μακεδονικού Λαού»).

Το απόσπασμα είναι το κλειδί για κάθε «κατανόηση» των ιστορικών παραδοξολογιών των περισσότερων εθνικών ιστορικών της FYROM και της επίσημης «εθνογένεσης»...

Τ. ΚΑΤΣΙΜΑΡΔΟΣ

ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ

Το Μακεδονικό (δια χειρός Βασίλη Βασιλικού)

Αναδημοσίευση από την Ελευθεροτυπία

Εν έτει 1992 (που γιορτάζονταν τα 500 χρόνια της ανακάλυψης της Αμερικής από τον Χριστόφορο Κολόμβο, ή της ομηρικής, όπως υποστηρίζει ο Δημήτρης Καλοκύρης), η τότε ΥΠΠΟ, φίλη κυρία Ντόρα Μπακογιάννη είχε μια ωραία έμπνευση: να οργανώσει στο Παρίσι, μέσω του τότε πρέσβη στον ΟΟΣΑ αείμνηστου Δημήτρη Γερμίδη, μια συνάντηση των «decideurs» (αυτών που αποφασίζουν) στα ΜΜΕ με 6 επώνυμους Ελληνες που ζούσαν τότε στην Πόλη του Φωτός.

Ηταν ο Ιάνης Ξενάκης, ο Κώστας Γαβράς, ο Βαγγέλης (Vangelis) Παπαθανασίου, η Βάσω Παπαντωνίου, ο ζωγράφος Paulo (Παύλος Διονυσόπουλος) και ο υπογράφων.
Σε μια ειδικά για την περίσταση διαμορφωμένη αίθουσα, στο κέντρο των Ηλυσίων Πεδίων, βρεθήκαμε οι έξι μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα, όχι εκείνων που γράφουν, αλλά εκείνων που αποφασίζουν τι θα γράψουν οι δημοσιογράφοι που υπηρετούν στις εφημερίδες ή στα κανάλια τους.

Μια αληθινά πολύ σημαντική και πρωτοποριακή πρωτοβουλία τής τότε κυβέρνησης για να καλυφθεί τουλάχιστον ο γαλλόφωνος Τύπος (Ελβετία, Καναδάς, Αφρική, Νέα Καληδονία κ.λπ.).

Ο καθένας από μας έκανε την κατάθεσή του για το πρόβλημα της ονομασίας του κρατιδίου των Σκοπίων και νομίζω πως κάπως επηρεάσαμε τους «αποφασιστές» των γαλλόφωνων ΜΜΕ.

Εχουν περάσει 16 χρόνια από τότε και πλέον η ίδια υπουργός, τότε ως ΥΠΠΟ τώρα ως ΥΠΕΞ, δίνει την απέλπιδα μάχη της για να αποφευχθεί το μέγα λάθος.

Εγώ γεννήθηκα στην Καβάλα. Δύο φορές τον περασμένο αιώνα οι Βούλγαροι, ζητώντας διέξοδο στο Αιγαίο, μας «προσάρτησαν». Μία το 1913, αμέσως μετά την απελευθέρωση της πόλης από τον οθωμανικό ζυγό, και μία άλλη το 1941 με την εισβολή των ναζί και των Βούλγαρων συμμάχων τους.

Ως παιδί θυμάμαι ότι ο πατέρας μου, βουλευτής του Παπαναστασίου το 1936 μέχρι τη δικτατορία του Μεταξά, φοβόταν ότι θα τον παίρναν όμηρο στη γειτονική Βουλγαρία, γιατί οι Βούλγαροι φρόντιζαν πρώτα να αποκεφαλίζουν τις τοπικές «ελίτ». Ετσι προτιμήσαμε τους ναζί από τους Βούλγαρους συμμάχους τους και προσφυγέψαμε οικογενειακώς στη Θεσσαλονίκη.

Ο Βούλγαρος διοικητής της Καβάλας, μανιώδης κυνηγός, έπαιρνε τον σκύλο τού επίσης κυνηγού παππού μου, τον «επίτασσε», όπως επίταξαν και το σπίτι μας μόλις φύγαμε, ώσπου ζηλεύοντάς τον για τη σπάνια κυνηγόσκυλη ικανότητά του τον πυροβόλησε, κι εκείνος, ο θρυλικός Ρεξ, ήρθε να αφήσει την τελευταία του πνοή, μια νύχτα του Γενάρη, βογγώντας, έξω από το διώροφο σπίτι μας.

Δεν αναμνησιολογώ. Θέλω να πω ότι αν η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας κρατήσει το όνομα Μακεδονία (είτε ως σύνθετο είτε ως απλό), εγώ ο Μακεδόνας Καβαλιώτης τι θα είμαι; Αν πω Μακεδόνας, θα με ρωτούν αν γεννήθηκα στα Σκόπια. Αν πω Ελληνας, θα προδώσω τον τόπο της καταγωγής μου, δηλαδή τη Μακεδονία.

Ολα ξεκίνησαν απ’ τον στρατάρχη Τίτο. Οταν διαφώνησε με τον Στάλιν και οι Δυτικοί απαγόρεψαν οτιδήποτε θα τον ενοχλούσε στην αντιπαράθεσή του με τον Κόκκινο (κυριολεκτικά, γιατί ήταν μεγάλος στρατάρχης, αλλά και αιματοβαμμένος) Δικτάτορα.

Οπότε η Ελλάδα, βουτηγμένη μέχρι τον λαιμό στο δικό της Εμφύλιο, με τη στήριξη των Αμερικανών του Βαν Φλιτ, εσιώπησε τότε στον όρο Δημοκρατία της Μακεδονίας.
Από εκεί ξεκινούν όλα τα δεινά. Μέσα στα 40 χρόνια που μεσολάβησαν από την ανακήρυξη του Τίτο σε Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, μέχρι σήμερα, οι άνθρωποι του κρατιδίου αυτού επινόησαν μια διάλεκτο (με 80% τα βουλγαρικά και 20% τα σερβικά), φτιάξαν μια μπάσταρδη γλώσσα, τη «μακεδονική», βγάλαν βιβλία, ίδρυσαν σχολεία, φτιάξαν μιαν επινοημένη ταυτότητα και σήμερα, δηλαδή εδώ και 17 χρόνια, παρουσιάζονται σαν «Μακεδόνες».

Μα εγώ που είμαι Μακεδόνας και μιλώ και γράφω ελληνικά, τι είμαι τότε;

Ο Λόρενς Ντάρελ, όχι ως φιλέλληνας, αλλά ως υψηλόβαθμος πράκτορας της βρετανικής Intelligence Service, απέδειξε περίτρανα από το 1948 ότι αυτή η γλώσσα των Σκοπίων είναι «φτιαχτή». Και το ανέφερε στους ανωτέρους του. Που εκώφευσαν, γιατί δεν ήθελαν να στεναχωρήσουν τον αντίπαλο του Στάλιν, τον Τίτο.

Τα χρόνια πέρασαν, διαλύθηκε η Γιουγκοσλαβική Ομοσπονδία εις τα εξ ων συνετέθη, και το κρατίδιο των Σκοπίων, που μετονομάστηκε σε FYROM (Former Yugoslavian Republic of Macedonia) -Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας- διεκδίκησε το όνομα σκέτο: Μακεδονία. Είχε και μια εθνική ποδοσφαίρου και άξιους σκηνοθέτες και συγγραφείς, που βραβεύτηκαν, και όλες οι τηλεοράσεις του κόσμου μιλούσαν πλέον για Μακεδονία, σκέτη κι απόκοπη, οπότε εγώ ένιωθα ολοένα και πιο περιθωριακός. Αν αυτοί είναι ή λέγονται Μακεδόνες, εγώ που δεν καταλαβαίνω τη γλώσσα τους και έχω πρόβλημα, παιδιόθεν, με τους Βούλγαρους (κλέψαν το πιάνο της μητέρας μου αποχωρώντας από την Καβάλα το 1945) -τότε εγώ τι είμαι;

Εγώ μια ζωή μεγάλωσα στη Μακεδονία. Την ελληνική. Ας πουν αυτοί το κομμάτι που τους ανήκει Σλαβική Μακεδονία, να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα.

Ο Νικόλαος Μάρτης, ο Καβαλιώτης βοηθός του πατέρα μου στο μεταπολεμικό δικηγορικό του γραφείο στην Καβάλα, και κατοπινός υπουργός του Κωνσταντίνου Καραμανλή, αφιέρωσε τη ζωή του στον αγώνα να μη μεταλλαχτεί το όνομα της Μακεδονίας. Τότε τον έβλεπαν όλοι ως ονειροπόλο και αδίκως ανησυχούντα. Και όμως, είχε δίκιο. Και σε ένα βιβλίο του βρήκα μια επιτάφια πλάκα προ 3.000 ετών που έφερε το όνομά μου, Βασίλειος Βασιλικός. Πώς μπορεί λοιπόν να εκχωρηθεί, όχι το δικό μου όνομα, αλλά αυτό της Μακεδονίας, σε σφετεριστές χωρίς καμία διάκριση;

Το βέτο επιβάλλεται λοιπόν. Ας πει λοιπόν και η χώρα μας μία φορά το «ΟΧΙ το σωστό», όπως λέει και ο Καβάφης. Το ίδιο ΟΧΙ που λένε οι Ρώσοι και οι Κινέζοι για την ανεξαρτησία του Κοσόβου. Το ίδιο όχι που είπε και ο Τάσσος Παπαδόπουλος στο σχέδιο Ανάν, άσχετα αν οι συμπατριώτες του τον αντάμειψαν με το δικό τους όχι.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 23/02/2008

Ο ΗΛΙΟΣ ΤΗΣ ΒΕΡΓΙΝΑΣ

Ο συμβολισμός του ήλιου της Βεργίνας

Ο περίφημος "Ήλιος της Βεργίνας" είναι το αστρικό θρησκευτικό σύμβολο των Ελλήνων Μακεδόνων το οποίο κοσμούσε τις ασπίδες τους και τα νομίσματα της εποχής.

Αυτό το ιερό σύμβολο καπηλεύτηκαν οι Σκοπιανοί προκειμένου να το χρησιμοποιήσουν ως εθνικό τους σύμβολο, χωρίς βέβαια να γνωρίζουν την σημασία που είχε τόσο για τους αρχαίους Έλληνες Μακεδόνες όσο και για τους σύγχρονους Έλληνες Μακεδόνες.

ΖΗΤΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΡΕΣΤΑ

Το ΥΠΕΞ της ΠΓΔΜ προέβη σε διάβημα διαμαρτυρίας στην πρέσβη της Ελλάδας

Πηγή : ΕΘΝΟΣ 13-5-08

Το υπουργείο Εξωτερικών της ΠΓΔΜ κάλεσε σήμερα την επικεφαλής του Γραφείου Συνδέσμου της Ελλάδας στα Σκόπια, πρέσβη Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου και της επέδωσε διάβημα διαμαρτυρίας, «λόγω των όλο και συχνότερων περιπτώσεων παρεμπόδισης πορείας κίνησης των οχημάτων, καθώς και της επίθεσης έναντι πολιτών της Μακεδονίας στην Ελλάδα», ανακοινώθηκε από το ΥΠΕΞ της ΠΓΔΜ.

Στο διάβημα αναφέρεται ότι κατά τις προηγούμενες ημέρες έχουν καταγγελθεί τρεις μεμονωμένες υποθέσεις αναγκαστικής διακοπής πορείας κίνησης φορτηγών από την ΠΓΔΜ (δύο κοντά στη Λάρισα και ένα στον δρόμο Καβάλας-Θεσσαλονίκης), κακομεταχείρισης και απαξιωτικής αντιμετώπισης των επιβατών τους, καθώς και ζημίες στα οχήματά τους από άγνωστα πρόσωπα.

Το ΥΠΕΞ της ΠΓΔΜ υποδεικνύει ότι με τέτοιου είδους ενέργειες «όχι μόνον παρεμποδίζεται η ελευθερία διακίνησης αγαθών και ανθρώπων που αποτελεί μία εκ των θεμελιωδών αξιών και αρχών της ΕΕ, αλλά τίθεται σε κίνδυνο και η ασφάλεια και η ακεραιότητα των πολιτών της ΠΓΔΜ, κάτι που δεν συνεισφέρει στην οικοδόμηση σχέσεων καλής γειτονίας και αξιοπιστίας μεταξύ των λαών».

«Λαμβάνοντας υπόψη τη συχνότητα των επεισοδίων, τα οποία αποκτούν ανησυχητικές διαστάσεις, το ΥΠΕΞ της Δημοκρατίας της Μακεδονίας αναμένει από τα αρμόδια ελληνικά όργανα επειγόντως να λάβουν ανάλογα μέτρα, με στόχο την αποτροπή παρόμοιων βίαιων επεισοδίων στους οδικούς άξονες στην Ελλάδα», καταλήγει η ανακοίνωση του ΥΠΕΞ της ΠΓΔΜ.

Ο υπουργός Εξωτερικών της ΠΓΔΜ, Αντόνιο Μιλόσοσκι, όταν κλήθηκε νωρίτερα από δημοσιογράφους να σχολιάσει τα επεισόδια αυτά, δήλωσε: «Μία πολιτική εθνικισμού, από μερικούς πολιτικούς στην Αθήνα, διαμορφώνει ένα εθνικιστικό κλίμα, το οποίο, δυστυχώς, κορυφώνεται και με τέτοιου είδους επεισόδια. Η Πρέσβης της Ελλάδας σήμερα θα κληθεί στο ΥΠΕΞ, προκειμένου να της επιδοθεί διάβημα διαμαρτυρίας, σχετικά με τον κίνδυνο που ελλοχεύει όσον αφορά την ασφάλεια των πολιτών της Δημοκρατίας της Μακεδονίας κατά τα ιδιωτικά, υπηρεσιακά και εμπορικά ταξίδια τους στην Ελλάδα. Θέλουμε να επισημάνουμε ότι για την δημιουργία κλίματος καλής γειτονίας, οι ελληνικές Αρχές πρέπει να είναι προσεκτικές και να λαμβάνουν όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε να δείξουν ότι είναι ικανές στην επικράτειά τους, ως χώρα-μέλος της ΕΕ, να εφαρμόσουν τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς».

ΣΚΟΠΙΑΝΗ ΑΠΟΔΟΧΗ

Κατά την περίοδο σύστασης της Σκοπιανής Δημοκρατίας ο πρώτος πρόεδρος του νεοσύστατου αυτού κρατιδίου σε μία κρίση αλήθειας αποδέχεται την πραγματικότητα για την οντότητα του λαού των Σκοπίων.

Μεταξύ των άλλων ο Κύρο Γκλιγκόροφ αναφέρει ότι οι Σκοπιανοί είναι λαος Σλαβικής καταγωγής που κατοίκησαν την περιοχή τον 6ο μΧ αιώνα και δεν έχουν σχέση με τον Μέγα Αλέξανδρο.

Πηγή : YouTube

Αυτά έλεγε τότε ο πρόεδρος της Σκοπιανής Δημοκρατίας έχοντας σώας τας φρένας και πλήρη γνώση της ιστορικής αλήθειας.

Σήμερα ύστερα από όχι πολλά χρόνια οι θρασύτατοι Σκοπιανοί διεκδικούν πανάρχαια ελληνικά σύμβολα και ονόματα, καπηλεύονται την ελληνική ιστορία και παράδοση και εκφράζουν κάθε μορφής αλλυτρωτισμό.

Ωραία, αυτοί κάνουν τη δουλειά τους προκειμένου να δημιουργήσουν το απαραίτητο για την επιβίωσή τους ιστορικό υπόβαθρο.

Τι έχει κάνει αυτά τα χρόνια η ελληνική κυβέρνηση δια της διπλωματίας ;